Fiona Tan

Théodore Géricaults Portret van een kleptomaan (ca. 1822) vormt voor Fiona Tan het vertrekpunt voor een zoektocht naar het ontstaan van de negentiende-eeuwse psychiatrie. Het portret maakt deel uit van een serie die bekendstaat als ‘monomanieën’. Géricault schilderde het vermoedelijk op verzoek van psychiater Georget, die overtuigd was dat mentale aandoeningen zichtbaar waren in gezichten. Deze schilderijen fascineren door hun weergave van de menselijke geest en de verbinding tussen kunst en vroege psychiatrische theorieën. Tan, gefascineerd door de veranderlijkheid van identiteit en representatie, onderzoekt wat men onder monomanie verstond en hoe geestesziekten werden verbeeld. Deze vragen leidden haar door de collectie van het Rijksmuseum.

In deze rijk geïllustreerde publicatie voert Tan de lezer mee langs zeldzame foto’s, etsen van Goya en Ensor, borstbeelden van Messerschmidt, vergeten schilderijen en Japanse maskers. Ze verbindt deze objecten aan haar eigen werk, waaronder de nieuwe video-installatie Janine’s Room.