Pixels en Plaatsen

Steeds vaker is videokunst buiten de muren van kunstinstellingen in de openbare ruimte te zien. Kunstenaars infiltreren reclameschermen op straat, projecteren bewegende beelden op gevels of gaan een verregaande samenwerking aan met architecten. Op onverwachte plekken schudt videokunst de toevallige voorbijganger wakker of gaat juist vloeiend over in het straatbeeld. In Pixels en plaatsen worden rond de tachtig werken, projecten, organisaties en initiatieven uit binnen- en buitenland op het gebied van videokunst in de openbare ruimte beschreven. Bewegende beelden die de openbare ruimte verrijken, vervormen of verhullen en de stad injecteren met een gezonde dosis verbeelding. Videokunst in de openbare ruimte wordt beschreven als een ontwikkeling met wortels in de avant-gardistische kunst van de jaren zestig van de twintigste eeuw. Daarnaast wordt het onderwerp vanuit de architectuurtheorie belicht, evenals vanuit actuele theorieën over de rol van kunst voor de openbare ruimte.
In dit boek worden ruim tachtig videowerken, initiatieven, organisaties en kunstenaars uit binnen- en buitenland beschreven. De bewegende beelden verrijken, vervormen of verhullen de openbare ruimte en injecteren de stad met een gezonde dosis verbeelding. In Pixels en plaatsen geeft kunsthistoricus Catrien Schreuder videokunst in de openbare ruimte voor het eerst een kunsthistorisch en theoretisch kader.