Afgelopen nacht was Fons Welters te gast bij Nooit Meer Slapen. Femke van der Laan ging met de galeriehouder in gesprek over de galerie midden in de Jordaan en het boek Galerie Fons Welters waarin wordt teruggeblikt op de afgelopen 40 jaar.
Jong talent en internationale kunstenaars vonden in de galerie een platform voor hun artistieke ontwikkeling. Het was een plek voor ideeën die ergens anders niet geaccepteerd werden. Deze zomer zal de galerie definitief haar deuren sluiten. Welters weet nog niet wat hij hierna zal gaan doen, “ik blijf in ieder geval naar kunst kijken.”
Luister hier de hele aflevering van Nooit Meer Slapen terug.
Galerie Fons Welters is al veertig jaar een van de beste galeries van Nederland. Toen begin jaren tachtig galeries als paddenstoelen uit de grond schoten, nam Fons Welters vanuit het niets al snel een eigen positie in. Hij richtte zich aanvankelijk op beeldhouwkunst, maar verbreedde zijn galeriepresentaties geleidelijk met installaties en schilderkunst. Kunstenaars konden bij hem altijd terecht met ideeën die op maar weinig andere plekken weerklank zouden vinden. Zoals Job Koelewijn, die voor zijn solo The World is My Oyster (1996) Welters’ instemming kreeg om de complete achterwand van de galerie te slopen. Veel kunstenaars vonden er een platform voor hun artistieke ontwikkeling, van Joep van Lieshout tot Magali Reus, van Tom Claassen tot Evelyn Taocheng Wang en van Femmy Otten tot Adriano Amaral.
Koop het boek in je lokale boekhandel of via de webshop van nai010.