Een stuk van mij gaat een paar keer

Een kunstwerk kan niet zonder documentatie, zonder berichtgeving over dat het bestaat en hoe we het dienen in te kaderen. Documenteren gebeurt via geschreven en gesproken teksten, foto’s, films, geluidsdragers, reproducties, replica’s en nu vooral via jpeg’s, livestreams, sociale media en andere digitale kanalen voor informatieverspreiding en commentaarproductie.

Het kunstwerk is niet langer autonoom, zoals een vorige eeuw het wilde. Een kunstwerk is daar waar erover gepraat wordt. De verhouding tussen origineel en documentatie is de afgelopen dertig jaar compleet verschoven. Het origineel is nu een opslagprobleem, meer dan een met aura geladen drager van de kunstervaring. De documentatie houdt een werk of een oeuvre in leven en draagt het over op latere generaties en nieuwere media.

Arjen Mulder (1955) doceert Mediatheorie en semiotiek aan de KASK in Gent. Hij publiceert sinds 1990 over de invloed van bepaalde technische media op onze ervaring van de wereld om ons heen en op onze intiemste gevoelens. Zijn essayistische methode oogstte lof in binnen- en buitenland.