Rijksmuseum Amsterdam

Geen gebouw in Nederland heeft een zo onstuimige relatie met de Nederlandse identiteit als het Rijksmuseum. Dit boek volgt de geschiedenis van het ‘Nationale Project Rijksmuseum’. Van de totstandkoming van het gebouw onder Cuypers, de relatie tot de collectie, de situering in de stad en de maatschappelijke context, tot de formulering van de opgave voor de restauratie en de lange weg naar de succesvolle heropening in 2013.
Al vanaf de bouw in 1885 door architect P.J.H. Cuypers werd het gebouw gezien én bekritiseerd als nationaal symbool. De neogotische architectuur was te katholiek, het gebouw te groot en complex. Toch bleek het ‘Rijks’ een effectieve spiegel en uithangbord voor het zelfbeeld van de natie.
Uitvoerig documenteert een team van specialisten de ontwerpgeschiedenis van het gebouw en de transformatie tot museum van de eenentwintigste eeuw. De ontwerpen van architecten Cruz y Ortiz, Van Hoogevest en interieurarchitect Wilmotte worden belicht in relatie tot de visie van de museumdirectie en monumentenzorg, de rol van de Rijksbouwmeester en de betrokken ministeries bij de totstandkoming van de meest spraakmakende verbouwing van Nederland.